در آستانه سال نو برای اهالی موسیقی

نوشته‌ی بابک ولی‌پور

همانطور که سالروز تولد لزوما باعث تغییر نمی‌شود، چرخش زمین و تقویم نیز فی نفسه دگرگونی ایجاد نمی‌کند. باری می‌توان چنین مواردی را بهانه‌هایی برای بهبود و آغاز و انجام دانست.

می‌خواهم به جای آنکه “سالی پر از آرامش آرزو کنم” به خودم راهی را نشان دهم که به آرامش نسبی منجر شود. به جای آنکه بگویم “موفق باشی” به مسیری که همراه توفیق باشد فکر کنم.

این موارد را به جای تبریک کلیشه‌ای سال نو می‌نویسم:

1. اگر معلمی، حتما هنرجو هم باش.
2. جدی‌ترین مخاطب موسیقیِ خودت باش.
3. هنرجو را به مثابه پول نبین، او همنواز و همکلام توست.
4. ساعات نوازندگی‌ات بر ساعات تدریست بچربد.
5. با هر هنرجو چنان کار و رفتار کن که گویا قرار است بهترین نمونه‌ی تدریست باشد.
6. صادق باش، یعنی خودت را تا می‌توانی بشناس و خودت باش.
7. مخاطب تو قرار نیست همه باشند، جمعی کوچک و پر مهر کافی است.
8. برای رشد گاهی باید چیزهایی را از دست داد، این رسم زندگی است، به غایت آن را زیست کن.
9. اجرا کن تا نوازنده باشی، بساز تا آهنگساز باشی. اینکه خودت چه فکر می‌کنی جای واقعیت را نمی‌گیرد.
10. موسیقی تو را به تنهایی بافرهنگ‌تر نمی‌کند، کتاب بخوان و چشم‌اندازهایت را گسترش بده.
11. نگران روزهای رفته نباش، برای روزهایی که می‌آید ایده داشته باش.

بابک ولی‌پور