فرانسیسکو تارگا به روایت فرهنگ موسیقی Grove
منتشر شده در فرهنگ موسیقی Grove
ترجمه‌ی بابک ولی‌پور
فرانسیسکو تارگا ،Francisco Tarrega، ( ولادت ۲۱ نوامبر ۱۸۵۲، ویارئال، کاستیون- وفات ۱۵ دسامبر ۱۹۰۹ بارسلونا) گیتاریست و آهنگساز اسپانیایی است. زمانی که تارگا نزد جولین آرکاس مشغول یادگیری گیتار کلاسیک بود، این ساز زیر سایه‌ی پیانو دوران زوال خود در اروپا را سپری می‌کرد. با اصرار پدر مبنی بر یادگیری ساز پیانو پا به پای گیتار، تارگا هر دو ساز را در سن کم به خوبی آموخت. در سال ۱۸۶۹ او این بخت را داشت تا گیتاری با صدایی غیر عادی بلند و خوش طنین که توسط آنتونیو تورس طراحی و ساخته شده بود نوازندگی کند. تورس گیتارساز مشهوری بود که در آن زمان در سویل زندگی می‌کرد. با این ساز عالی بود که تارگا مسیر احیای گیتار در قرن بیستم را مهیا کرد. او در سال ۱۸۷۴ وارد کنسرواتوار مادرید شد و به طور کامل دروس تئوری، هارمونی و پیانو را تحصیل کرد. در سال ۱۸۷۷ به عنوان معلم موسیقی و گیتاریست کنسرتی درآمد کسب می‌کرد. او اجراهایی را در شهرهای پاریس و لندن در سال ۱۸۸۰ برگزار کرد و ملقب به «ساراساته‌ی گیتار» شد. تارگا در سال ۱۸۸۱ با ماریا ژوزفا ریزو ازدواج کرد و در سال ۱۸۸۵ این زوج مقیم بارسلونا شدند. در مدت کوتاه چند ساله، او رپرتواری متشکل از ساخته‌های خود در فرم‌های کوچک و آثار تنظیمی از قطعات پیانوی مندلسون، لوئیس مورو گوتشالک، تالبرگ و دیگران را گردآورد. آهنگسازان ملی‌گرای اسپانیایی، آلبنیز و گرانادوس، از دوستان او بودند؛ بسیاری از کارهای آنان برای اولین بار توسط تارگا برای گیتار تنظیم شدند. همچنین او موومان‌هایی از سونات‌های پیانوی بتهوون (شامل لارگو اپوس ۷ و آداجیو و آلگرتو از سونات مهتاب) و شش پرلود از شوبن را برای گیتار تنظیم کرد.
میان سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۰۳، تارگا کنسرت‌هایی را در سرتاسر اسپانیا اجرا کرد. همچنین او توری را در ۱۹۰۳ در ایتالیا برگزار کرد. در اوج شهرتش در سال ۱۹۰۶ تارگا در ناحیه راست بدنش دچار فلجی شد و هیچگاه به تمامی از آن رها نشد. با این وجود تارگا به حضور در اجراهای عمومی تا سال ۱۹۰۹ ادامه داد و مورد تشویق فراوان قرار گرفت.
بشنوید اجرای پرلود شماره پنج از ساخته‌های تارگا را با نوازندگی ریکاردو گالن
تارگا بر گیتار قرن بیستم با تربیت شاگردانی که چشمگیر ترینشان امیلیو پوخول، ماریا ریتا بروندی و ژوزفینا روبلدو بودند اثر گذاشت.
آثار ساخته شده‌ی او برای گیتار، نه همه‌ی آنها که منتشر شده‌اند، شامل حدود ۷۸ کار برای خود گیتار و ۱۲۰ تنظیم است؛ همچنین او ۲۱ قطعه را برای دو گیتار تنظیم کرده است. در میان آثار بسیار مشهور او برای تکنوازی گیتار می‌توان از Recuerdos de la Alhambra (تمرینی برای ترمولو)، Capricho árabe (کاپریچو عرب) و Danza mora نام برد.
کتابشناسی:
- Buek: ‘Franzisko Tarrega’, Der Gitarrefreund, xxv (1924), 18–۲۲
- Schwarz-Reiflingen: ‘Tarregas Gitarrentechnik’, Die Gitarre, xi (1930), 9–۱۱
- Pujol: Tárrega: ensayo biográfico (Lisbon, 1960/R)
- Heck: ‘Historical Notes to a Tárrega Recital of 1888’, Guitar News, cvii (1970), 24
- Ophee: ‘The Promotion of Francisco Tárrega: a Case History’, Soundboard, viii (1981), 152–۸, ۲۵۶–۶۱
- Ophee: ‘The History of Apoyando: Another View’, Guitar Review, no.51 (1982), 6–۱۳
THOMAS F. HECK
آخرین دیدگاهها