توصیه‌های دیوید راسل به گیتاریست‌ها(۷)

کاغذ تمرین
نوشته‌ی دیوید راسل
ترجمه‌ی بابک ولی‌پور

اخیرا در یک مصاحبه مورد پرسشی قرار گرفتم مبنی بر اینکه چطور تعداد زیادی قطعه را یکجا یاد می‌گیرم و چندین برنامه را در انگشتانم محفوظ دارم. نهایتا صحبت‌هایم به مواردی به ظاهر ساده اما کاربردی برای زمانی که تحت فشار هستید رسید.
من یک کاغذ تمرینی دارم برای زمانی که نیاز به تکمیل قطعات زیادی دارم یا باید رپرتوار بزرگی را مرور کنم. من علامت‌های مختلفی را اختراع کرده‌ام که می‌گویند کدام قطعه نیاز به تمرین بیشتر دارد یا نزدیک به آماده شدن است. اینطور با یک نگاه می‌توانم متوجه بشوم که چه قطعاتی را برای روزهای متمادی کار نکرده‌ام و همچنین می‌توانم مطمئن بشوم در تاریخ مشخصی که به آن نیاز دارم قطعه به سطح اجرا خواهد رسید.
در اینجا دو نمونه از این کاغذها را می‌بینید که مربوط به بهار امسال است؛ زمانی که مشغول آماده شدن برای ضبط دو سی‌دی در تور آمریکا بودم. من این روش را برای برقراری نظم در تمرین و ایجاد و حفظ انگیزه مفید می‌دانم. این را در مورد خودتان به کار بگیرید، امیدوارم برای شما هم مفید باشد.

اشتیاق
جدابیت خالص کودکانه‌ای که در نواختن گیتار است، عصاره‌ی اشتیاق ماست. این اشتیاق را نیروی محرکه‌ی تمرین خود کنید. ساعات کار به لذت بدل می‌شود و شنوندگانتان لذت بیشتری خواهند برد.
این تصویر، پرتره‌ای از من است که توسط برادر زاده‌ا‌م زمانی که فقط پنج سال سن داشت کشیده شده است و بیانگر حالتی است که من دوست دارم حین تمرین گیتار داشته باشم.