ماتئو کارکاسی، آهنگساز و گیتاریست ایتالیایی
ترجمه‌ی بابک ولی‌پور
ماتئو کارکاسی (Matteo Carcassi) در سال ۱۷۹۲ در فلورانس متولد شد و در سال ۱۸۵۳ در پاریس از دنیا رفت.او ابتدا نوازندگی پیانو را برگزید اما در همان کودکی سراغ گیتار رفت و توانست در این ساز به شهرت برسد. شروع موفقیت‌های کارکاسی در خارج از مرزهای ایتالیا به آلمان مربوط است و سفری که او در سال ۱۸۱۰ به این کشور داشت. در آلمان کار او مورد استقبال قرار گرفت و این موفقیتی زودهنگام برای این نوازنده‌ی جوان بود. برای اولین بار در سال ۱۸۱۵ او به پاریس رفت و تا پایان عمر بیشتر وقت خود را در این شهر گذراند. تکنیک بالایش در تکنوازی گیتار او را به چهره‌ای محبوب میان اعیان پاریس تبدیل کرد و بازاری سیری‌ناپذیر برای ساخته‌های گیتاریش بوجود آمد. بسیاری از آنها فانتزی و مجموعه‌های واریاسیون بودند (اغلب بر روی ملودی‌هایی از اپراهای آبر، هرولد و روسینی) که هم از نظر موسیقیایی صریح بودند و هم ساختار خوبی داشتند و برای حرکت انگشتان راحت بودند. آنها به مراتب پیچیده‌تر از آنچه که از نظر تکنیکی بودند، صدا می‌دادند و به همین دلیل میان گیتاریست‌های آماتور از شهرت ماندگاری برخوردار شدند.
هرچند آثار کارکاسی برای گیتار هرگز به آن درجه از عمق و پیچیدگیِ ساخت که در آثار سور یا جولیانی وجود دارد، نرسید بسیاری از اتودهای او( خصوصا آنها که در ۲۵ اتود اپوس ۶۰ است) میان هنرجویان گیتار مطرح است. متود او در سه بخش به نام Methode complete pour guitar با اپوس ۵۹ در پاریس در سال ۱۸۳۶ منتشر شد. نیت کارکاسی در تدوین این روش آموزش مبنی بر ارائه‌ی واضح‌ترین، ساده‌ترین و دقیق‌ترین شیوه با درکی عمیق از تمامی منابع گیتار، این اثر را به یکی از مهمترین متودهای گیتار قرن نوزدهم تبدیل کرد که هنوز هم به طور گسترده مورد استفاده قرار دارد. این متود برای اولین بار در آلمان توسط انتشارات شات چاپ شد.همچنین حدود ۸۰ اثر از ساخته‌های کارکاسی همراه با شماره‌ی اپوس منتشر شده که بیشتر آن توسط دوستش آنتونیو میسونیر در پاریس چاپ شده است.
کارکاسی در پاریس به تدریس گیتار و پیانو پرداخت و برخی آثار تئودور لابار و لویزا پوگه که برای پیانو بودند را بر روی گیتار تنظیم کرد. او سرانجام پس از کنسرتهای موفق در آلمان و انگلستان در سال ۱۸۴۰ حرفه‌ی نوازندگی کنسرتی را رها کرد و صرفا در پاریس به تدریس مشغول شد.
آثار کارکاسی آمیزه‌ای از موسیقی رومانتیک و تکنیک‌های گیتار نوازی است و به گفته‌ی بسیاری اتودهای بیست و پنج گانه‌ی او میان تمامی آثارش عرصه‌ی بروز این دو خصیصه به بهترین شکل است.
منابع
دانشنامه‌ی wikipedia
فرهنگ موسیقی Grove
آخرین دیدگاهها