جان ویلیامز به روایت فرهنگ موسیقی Grove

جان ویلیامز
ترجمه‌ی بابک ولی‌پور

جان کریستوفر ویلیامز( متولد ۲۴ آپریل ۱۹۴۱ در ملبورن) گیتاریست استرالیایی است. او از چهار سالگی نزد پدرش، لئونارد ویلیامز، یادگیری گیتار را آغاز کرد؛ در سال ۱۹۵۲ به انگلستان نقل مکان کرد و پس از آن در کلاس‌های تابستانه‌ی آندرس سگوویا در آکادمی موسیقی چیانا در سیه‌نا ایتالیا شرکت کرد. جان ویلیامز پس از این دوره به RCM [مخفف کنسرواتوار سلطنتی موسیقی] رفت، آنجا به تحصیل پیانو و تئوری موسیقی پرداخت. پس از اجرای آغازین در ویگمورهال در ۱۹۵۸، او کنسرت‌های بسیار موفقی را در پاریس و مادرید برگزار کرد. در ۱۹۶۲ او توری در اتحاد جماهیر شوروی و در ۱۹۶۳ کنسرت‌هایی را در ژاپن و ایالات متحده آمریکا برگزار کرد. استادی گیتار در RCM در حد فاصل سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۳ را عهده‌دار شد و به نمایندگی از سگوویا دوره‌های تابستانه‌ی Santiago de Compostela را مدیریت کرد (۲-۱۹۶۱). همچنین او استاد میهمان RNCM در سال ۱۹۷۳ بود. ویلیامز یکی از اولین موسیقیدانان کلاسیک محسوب می‌شود که در باشگاه رونی اسکات لندن اجرا کرده است. او دونوازی با جولین بریم و همکاری‌های لذت‌بخش موسیقیایی با موسیقی‌دانانی نظیر کلیوو لین، پاکو پنیا، ایژاک پرلمان و آندره پِرِوین داشته است. کنسرت‌های دهه‌ی ۱۹۷۰ ویلیامز باعث احیای آثار گیتاریست پاراگوئه‌ای، آگوستین باریوس شد.

جان ویلیامز و جولین بریم

در ۱۹۷۸ ویلیامز موسیقی فیلم شکارچی آهو را اجر کرد. در ۱۹۷۹ گروه Sky که مختص اجرای رپرتوار ممتازی از موسیقی‌های مردمی بود را بنیان نهاد. Sky را در سال ۱۹۸۴ رها کرد و آنسامبل «جان ویلیامز و دوستان» را تشکیل داد که تورهایی گسترده‌ای را تا سال ۱۹۸۷ برگزار کردند. او کارگردانی هنری «موسیقی تابستانی بانک جنوبی» میان سالهای ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ و فستوال هنر ملبورن در سال ۱۹۸۷ را بر عهده داشت. پس از اجرای تورهای آمریکا (۹۱-۱۹۹۰)، او گروه جدیدی را با نام Attaca تشکیل داد که به اجرای آثار سفارشی معاصر پرداختند. او در دهه‌ی ۱۹۹۰ تورهای کنسرتش به اروپا، شرق آسیا، آمریکا و استرالیا را افزایش داد و نیز فعالیت‌های گسترده‌ی ضبطش را ادامه داد. او یک OBE (عالی‌ترین رتبه‌ی بریتانیا) در سال ۱۹۸۰ و نشان افتخار استرالیا را در ۱۹۸۷دریافت کرد. ویلیامز همچنین عضویت افتخاری RCM وRCNM را داراست.

بشنوید El Colibri اثر سگرراس با اجرای جان ویلیامز را

جان ویلیامز از همان آغاز حرفه‌اش تسلط تکنیکی مثال‌زدنی را به نمایش گذاشت که نسل‌های بعدی نوازندگان را تحت تاثیر قرار داد و انتظارات تکنیکی را به سطوح تازه‌ای ارتقا داد. آهنگسازان متعددی برای او موسیقی ساخته‌اند که لئو بروور، استفن داجسون و آندره پروین را شامل می‌شود.

کتاب‌شناسی

G. Wade: Traditions of the Classical Guitar (London, 1980
G. Clinton: ‘John Williams’ (Interview), Guitar International, xiii/4 (1984–۵), ۹–۱۲
C. Cooper: ‘John Williams’, Classical Guitar, iii (1984–۵), no.6, pp.13–۱۷; no.7, pp.23–۵
C. Kilvington and C. Cooper: ‘Conversations with John Williams’, Classical Guitar, viii (1989–۹۰), no.5, pp.10–۱۳; no.6, pp.13–۱۶; no.7, pp.50–۵۲
M.J. Summerfield: The Classical Guitar: its Evolution, Players and Personalities since 1800 (Newcastle upon Tyne, 1991
C. Cooper: ‘John Williams: A New Profile’, Classical Guitar, xii (1993–۴), no.2, pp.11–۱۴; no.3, pp.16–۲۰
J. Tosone: ‘A Conversation with John Williams’, Guitar Review, no.97 (1994), 2–۸
GRAHAM WADE