برخی اشتباهات مرسوم در یادگیری موسیقی

نوشتۀ بابک ولی‌پور

 

 

  1. بدون شناخت کافی از روند آموزش و نوازندگی خود را قضاوت می‌کنیم. مثلا فکر می‌کنیم آنطور که باید پیش نرفته‌ایم و اینطور نتیجه می‌گیریم که استعداد موسیقی نداریم!
  2. به خاطر یک اشتباه موسیقی را متوقف می‌کنیم و ترجیح می‌دهیم به جای ادامه آن خود را سرزنش کنیم.
  3. به جای لذت بردن از موسیقی، چه در اجرای خود و چه در اجرای دیگران نگران یا به دنبال اشتباه هستیم.
  4. با مشاهده نقص‌هایمان در نوازندگی ناراحت می‌شویم و از آنها برداشتی سراسر منفی می‌کنیم. گویا باور نداریم امکان رشد و یادگیری داریم و لذت برطرف کردن مشکل را نادیده می‌گیریم.
  5. کمتر با دقت به اجرای خود در تمرین گوش می‌دهیم.
  6. باور نداریم که موسیقی قرار است ما و سبک زندگی‌مان را تغییر دهد.
  7. به دنبال تغییرات بزرگ در زمان کم هستیم.
  8. نتایج نوازندگی را تنها در آنچه می‌شنویم می‌جوییم؛ غافل از آنکه آثار ذهنی و روحی آن گاهی ارزشمندتر از کیفیت اجرایی ماست.
  9. تکرار را به تمرین خلاقانه ترجیح می‌دهیم.
  10. رقابت را بر همکاری ترجیح می‌دهیم.
  11. در انتخاب معلم دقت کافی نداریم. نزدیکی آموزشگاه به سکونتگاه خود را مهمتر از کیفیت آموزش آن می‌دانیم؛ یا کمتر بودن شهریه را یک امتیاز تلقی می‌کنیم. دانش و توانایی‌های موسیقایی معلم را مهمتر از ادب و شخصیت او می‌دانیم.
  12. از مرور آنچه پیشتر آموخته‌ایم غافل می‌شویم. به غلط گمان می‌کنیم درس‌های قبل پایان یافته‌اند، در حالی که در موسیقی پایان نداریم و درگاه رشد و بهبود همواره باز است.

 

بابک ولی‌پور

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *